Miami Heat had wedstrijd vier verloren. Dallas Mavericks trok met 86-83 aan het langste eind en de stand in de finale was weer gelijk: 2-2. Dwyane Wade had bij een achterstand van twee punten (82-80) één van zijn twee vrije worpen gemist. En tijdens de laatste aanval, waarin de Heat iets meer dan zes seconden hadden om de stand met een driepunter gelijk te trekken, kon hij een simpele pass niet vangen. Hij maakte nog net een pass naar Mike Miller, maar zijn wanhoopspoging ging mis. Wade had de Heat met 32 punten veel gegeven, maar op het moment supreme faalde hij. En wie kreeg de schuld? Juist, LeBron James.
Heel raar was de kritiek op James niet. Hij speelde zonder twijfel één van zijn slechtste wedstrijden uit zijn loopbaan. Hij kwam niet verder dan acht punten en raakte slechts 3 van zijn 11 schoten. Daarnaast had hij vier turnovers. Het was ruim vier jaar geleden dat hij een wedstrijd speelde waarin hij niet meer dan tien punten scoorde en het was de eerste keer in de playoffs. Wel pakte hij negen rebounds en gaf zeven assists. Maar aanvallend kwam hij niet in het stuk voor en in het vierde kwart, waarin de Heat de wedstrijd verloren, scoorde hij geen punt.
En dan heb je als beste basketballer van de wereld een probleem. Met de hele wereld. Want als beste speler word je geacht geen mindere wedstrijden te spelen en al helemaal niet in een finale. Dan hoor je alles en iedereen te verbazen met je weergaloze spel. Dan hoor je te voldoen aan wat alles en iedereen verwacht dat jij doet, namelijk winnen. En als dat niet gebeurd, dan val je keihard van je voetstuk. Alsof Wade dit seizoen niet een wedstrijd had waarin hij slechts drie punten scoorde en één schot van zijn dertien pogingen raakte. Alsof Bosh eerder niet liefst zeventien van zijn achttien schoten miste.
Opvallend is dat de grote drie gezamenlijk niet veel minder scoren dan in tegen Chicago Bulls. James kwam toen tot 26 punten, Wade tot 19 en Bosh scoorde 23 punten, in totaal 68 punten per duel. Tegen Dallas scoort James er 17.5, Wade 30 en Bosh 18, goed voor 65,5 punten per wedstrijd. LeBron James en Dwyane Wade zijn simpelweg van rol gewisseld. James was verantwoordelijk voor het oprollen van de Bulls, in grove lijnen. En Wade neemt tegen Dallas het voortouw.
Het probleem ligt dan eigenlijk ook bij Chris Bosh. De beste man kende een uitstekende serie in de conference-finale tegen Chicago Bulls en schoot zestig procent van zijn schoten raak. Dit maakte dat James en Wade hem offensief als volwaardig partner zijn gaan beschouwen. Hij neemt nog steeds evenveel schoten als in de finale tegen de Bulls, maar nu raakt hij nog maar 35 procent van zijn schoten. Wat het effect zou zijn als hij weer gewoon rond de vijftig, zestig procent zou schieten? Dan had Miami die titel al lang en breed in de pocket gehad.
De meest plausibele verklaring voor het mindere spel van James lijkt vermoeidheid. James speelde in de negentien playoff-duels ruim vier minuten per wedstrijd meer dan Wade en Bosh. En ook in het reguliere seizoen kwam hij tot drie minuten meer per duel. Tel daarbij op dat alles wat James doet al het hele seizoen onder een vergrootglas ligt, vanwege zijn overstap van Cleveland Cavaliers naar de Heat. Voornamelijk vanwege de manier waarop. Hij geen stap kan zetten, geen woord kan tweeten of geen schouderduw kan geven of het wordt een rel van jewelste. Of hij nou wil of niet, dat kost hem energie. En dan is het op een gegeven moment op.
Zijn rebounds en assists zitten nog op hetzelfde niveau als altijd. Maar zijn percentage vrije worpen is lager. Hij schiet veel minder vrije worpen, omdat hij minder energie lijkt te hebben om de defensie open te breken met een drive en dus minder fouten mee krijgt. Daarnaast is het aantal geblokte schoten nihil, wat betekent dat de intensiteit op defensief gebied ook minder is geworden. Al met al signalen dat de grens van James wellicht even was, of nog steeds is, bereikt.
Maar de kritiek die hij krijgt is buiten alle proporties. Tegen Boston en Chicago was hij nog de held en moest iedereen respect hebben voor wie hij was. Het verleidde levende legende Scottie Pippen zelfs om te zeggen dat James in de toekomst wel eens beter kan worden dan Michael Jordan. Is dat door één slechte wedstrijd en een serie waarin hij iets minder schittert ineens niet meer waar? Nu is hij de schlemiel en is Miami nog steeds het team van Wade, die tegen Chicago nauwelijks in het spel voorkwam, is James mentaal kwetsbaar en zou hij niet goed genoeg zijn.
Vanavond staat in Dallas wedstrijd vijf op het programma. Daarna volgt nog minimaal één duel in Miami, maar waarschijnlijker twee. De media lijken James al af te schrijven, alsof hij 38 jaar is en het in deze drie duels moet laten zien, omdat zijn loopbaan anders over is. Zijn erfenis zou nu op het spel staan. Onzin natuurlijk. Hij is pas 26 en heeft nog zes tot tien jaar voor zich. Maar de komende twee of drie duels zijn wel dé mogelijkheid om te laten zien dat de ondermaatse prestatie in wedstrijd vier een incident was. Een ding is zeker, als de Heat deze finale verliezen is er maar één die wordt aangewezen als zondebok. James. LeBron James.
Lees ook:Chicago Bulls verslaan Miami Heat
Lees ook:NBA FINALE: Terugblik wedstrijd 3
Lees ook:LeBron pleit voor minder NBA-teams
Lees ook:NBA FINALE: Terugblik wedstrijd 1
Lees ook:Rookie Cole leidt Heat langs Celtics
Eindelijk wat tegengas. Lebron krijgt inderdaad in vrijwel alle analyses de schuld. Feit is echter wel dat hij het niet laat zien in de finals qua scoren. Hij eist bijvoorbeeld de beslissende ballen niet op ter wijl hij dit in het reguliere seizoen wel vaak deed. Ik vind hem toch wat onzeker overkomen op deze manier.
Mee eens. Maar vergeet niet dat James en Wade waarschijnlijk de twee beste spelers zijn in de league. Het ziet er snel belabberd uit als de één het heft in handen neemt en de ander het minder doet. Maar goed, hij speelt zeker niet zijn beste spel. Denk dat hij nog wel terugkomt in wedstrijd vijf en zes. De eerste drie duels deed James het zo slecht niet. Scoren wel minder, maar op andere vlakken zeker wel belangrijk. Minder in het oog springend dan de prestaties van Wade, dat wel.
Ben daarom erg benieuwd naar zijn prestaties de komende wedstrijden. Zal hij extra gebrand zijn en laten zien dat hij inderdaad the king is?
Of zal hij bang zijn om te falen (vanwege de kritiek) en zich weer minder laten zien?
Hij kan zichzelf in ieder geval bewijzen als beste speler in de nba. Alleen dat al is een van leuke kanten van deze geweldige finals